Esther Steffens is slachtoffercoördinator bij het OM. Oorspronkelijk begon ze haar carrière als parketsecretaris, maar al gauw merkte ze dat ze het persoonlijke contact met slachtoffers en nabestaanden mistte in haar werk. Ze liet zich (via de HBO opleiding maatschappelijke dienstverlening) omscholen en werkt nu al ruim 9 jaar als slachtoffercoördinator voor het arrondissementsparket in Noord-Holland. Een stap waar ze nog geen seconde spijt van heeft.
Wat houdt jouw functie nu precies in?
“Als slachtoffercoördinator ondersteun je de slachtoffers en nabestaanden in het uitoefenen van hun rechten. Je hebt al in een vroeg stadium contact, en informeert hen over de rechten die zij hebben. Denk bijvoorbeeld aan het recht op informatie over de strafzaak, maar ook het recht op het indienen van een schadevergoeding, spreekrecht of gebruik maken van een schriftelijke slachtofferverklaring, of het houden van een slachtoffergesprek met de officier van justitie.
Gaandeweg het onderzoek en het strafproces informeer je de slachtoffers en nabestaanden, over de verschillende stappen die er zijn. Ook informeer je slachtoffers over de uitspraak, eventueel hoger beroep en eventuele TBS-verlengingszittingen. Een compleet overzicht van de verschillende taken hebben we vastgelegd in dit werkproces”
Wat vind je leuk aan dit werk?
Je begeleidt slachtoffers van heel diverse zaken, zoals verkrachting en moord, maar ook van verkeersongevallen of mishandeling. Ik vind de dynamiek erg leuk, omdat je met veel partijen te maken hebt. Naast slachtoffers, heb je ook contact met nabestaanden, officieren van justitie en ketenpartners, zoals Slachtofferhulp (SHN), Perspectief Herstelbemiddeling en de Reclassering.
Wat maakt iemand een goede slachtoffercoördinator?
Als je dit werk wilt doen, heb je bepaalde eigenschappen nodig. Natuurlijk een groot empathisch vermogen, alhoewel dat ook een valkuil kan zijn. Je moet namelijk sociaal zijn en oog en oor hebben voor je medemens, maar je bent géén psycholoog. Je kunt wél doorverwijzen naar bijvoorbeeld, de huisarts, advocaat of slachtofferhulp Nederland.
Daarnaast moet je ook goed je grenzen kunnen aangeven. Naar slachtoffers en nabestaanden, maar ook naar de officier van justitie en ketenpartners. Verwachtingsmanagement is hierbij het sleutelwoord. Je maakt goed duidelijk wat jouw rol is en waar deze ophoudt. Tot slot zijn goede communicatieve vaardigheden belangrijk: goed luisteren, maar ook een slechte boodschap kunnen overbrengen. Je moet goed kunnen omgaan met boosheid, want dat dragen veel mensen bij zich.
Wat wil je nieuwe collega’s meegeven?
Het is een mooie baan, maar wees bewust van waar je in stapt. Je hoort veel narigheid en sommige dingen gaan onder je huid zitten. Waak er voor dat het niet jouw leed is, maar blijf er wel menselijk bij. Slachtoffers hebben sores, zij komen bij jou om informatie te halen en zitten er niet op te wachten dat je gaat meehuilen, ook al is het heftig en kan een zaak je diep raken. Het allerbelangrijkste is dat je een slachtoffer hoort en ziet. Erkenning geven!